Camiler
Alpullu'da, şeker fabrikasının kurulduğu 1926 yılından itibaren insanların biraz ürkek, biraz tedirgin olarak namaz ibadetlerini yerine getirebildikleri sadece gayrı resmi secdegâhları olmuş. Secdegah, yani alınlarını secdeye götürdükleri geçici bir yer veya yerler... Otuz uzun yıl işte öyle, kamunun hizmetine sunulan, insanların serbestçe gidebildikleri bir mabet olmaksızın sıkıntıyla geçmiş... Belirsizlikler içinde ve kaygılı bir bekleyişle...
1955 yılında ilk camisi yapılmış ve Şeker Camii denmiş adına. Ben onu Çarşı Camii olarak isimlendiriyorum. Şeker Camisi demek tuhafıma gidiyor...Ve ikincisi Samafor/Gülbahçe Camii...
Pavyon Mescidi
Böyle bir yer yok, sözü Kenan ağabeyin anlatısı üzerine ben yakıştırdım. "1955 yılında Alpullu Camii inşa edilmeden önce insanlar nerede namaz kılıyorlardı?" diye sordum kendisine. "Kılmıyorlardı" diye cevapladı. "Sadece Teravih ve Cuma namazı..." "Cuma namazını, Pavyonlarda yere battaniye seriyor orada kılıyorduk. Sanat Enstitüsü mezunu Hafız Burhan vardı. O kıldırırdı. Namazda üç beş kişi olurduk. O kadar... İnsanlar çekinir, namaza katılmak istemezlerdi. Biz o zamanlarlar stajyerdik. Sayımız seksen kişiydi ama azımız namaz kılardı. Vakit namazlarını kılanlar seccadeler, kilimler veya kontraplaklar üzerinde gizlice eda etmeye çalışırlardı görevlerini. Birgün güreşçi Yaşar Doğu gelmişti pavyonlara. Ben imam oldum, birlikte namaz kıldık." Öyle anlaşılıyor ki zaman içinde insanların mabet ihtiyacı daha güçlü bir şekilde dile getirlemeye başlanınca cami yapılmaya karar verilmişti.
Şeker Camii
Ayrıntısı "Şeker Camii" maddesinde... Lütfen oraya bakınız.
Gülbahçe Camii
Ayrıntısı "Gülbahçe Camii" maddesinde... Lütfen oraya bakınız.
----